el quemado-tomás segovia

Ας δούμε σήμερα ένα ποιήμα του διάσημου μεξικανού συγγραφέα και ποιητή Tomás Segovia , που απεβίωσε προχθές. Το ποίημα φέρει τον τίτλο ‘El quemado’.

El quemado

De la mañana a la tarde
me consumes, sol; me secas
con tu gran ojo sin alma
pero así la noche al fin
halla en mí el duro carbón
que no podrá disolver,
y al corazón seco vuelve,
sombría y fresca, la savia
que blanca le sorbió el día.

Κατηγορία: ΛΑΤΙΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΚΟΥΛΤΟΥΡΑ
1 Comment
  1. 12 έτη ago
    Rosa

    μεταφραση

    απ το πρωι ως το βραδυ
    με καταναλωνεις ηλιε
    με ξεραινεις
    με το μεγαλο σου αψυχο ματι
    αλλα ετσι η νυχτα στο τελος
    βρισκει σε μενα τον ισχυρο ανθρακα
    που δε θα μπορεσει να διαλυσει
    και στην καρδια στεγνο γυρνα
    σκοτεινο και δροσερο το νεκταρ
    που λευκο το ρουφηξε η μερα

Αφήστε μια απάντηση

close
Facebook IconTwitter Icon