Mª Dolores Pradera y Carlos Cano “Habaneras de Sevilla”
Ας ακούσουμε σήμερα μια “habanera” σεβιλλιάνικη από την διάσημη παλιά τραγουδίστρια και ηθοποιό Maria Dolores Pradera και τον Carlos Cano. Η Habanera, όπως υποδηλώνει άλλωστε και το όνομα της, προέρχεται από την Κούβα.
Είναι ένα είδος μουσικής με αφρικάνικες και ευρωπαϊκές επιρροές που έγινε διάσημο και στην Ισπανία τον 19ο αιώνα, όταν τα πλοία που ερχόντουσαν από το μακρινό αυτό νησί της Καραϊβικής, έφερναν εκτός από εμπορεύματα, διάφορα εξωτικά ακούσματα. Γνωστές habaneras είναι η “Paloma” του Yradier και η περίφημη άρια “L’amour est un oiseaux rebelle” από την “Carmen” του Bizet.
Κύριο χαρακτηριστικό της είναι ο συγκεκομμένος χορευτικός ρυθμός. Όπως ακούμε στο παρακάτω καταπληκτικό τραγούδι, στην Ισπανία η habanera επιρρεάστηκε από τις sevillanas, τον περίφημο αυτό χορό της Ανδαλουσίας. Θα ακολουθήσει η μετάφραση των πανέμορφων στοίχων του σε σχόλιο.
Letra
I
Aún recuerdo el piano
de aquella niña
que había en Sevilla,
la novia del embarcado
nunca la siesta dormía.
Sola en los corredores de mecedora,
de consola y lorito, sueña el querer
que a Cuba se fue,
y aquella mujer
está tocando el piano;
escriben sus blancas manos
cartas de amores
que han de volver.
Ay, goleta antillana,
ay, cuánto lo quería,
que era trigo su pelo cuando embarcaba,
que era nieve el pañuelo que adiós decía…
Ay, suspira la fuente,
ay, dormita el pregón…
La copla de un pianillo
se va metiendo por los balcones,
navegan los galeones
que hay en los cuadros del corredor…
Estribillo
Se bambolea
la goleta en el río
se bambolea,
que viene de Sanlúcar
con la marea.
Viva Sevilla
y los barcos que salen
pá las Antillas.
Viva Triana
y los barcos que vienen
desde La Habana.
II
Se calla el pianillo,
tras los visillos
suena el piano,
qué dulce lo toca ahora
la novia del embarcado.
Las mecedoras bailan sus habaneras,
con su son de caoba, manigua y ron,
y se abre el balcón,
suspira el pregón.,
ay, barrio del Baratillo,
tiene color de Murillo
la siesta triste
de aquel salón…
Ay, novio marinero,
ay, capitán de mi puerto.
Qué blancas son las velas de tu goleta,
qué secretas las penas de mi pañuelo.
Ay, que se fue pá Cuba,
ay, que venga por Dios…
Que venga por el río,
con su goleta, desde Sanlúcar,
que esta copla de azúcar
pone más dulce mi corazón.
Al estribillo y final
Αφήστε μια απάντηση
Για να σχολιάσετε πρέπει να συνδεθείτε.
παρα πολυ ωραιο τραγουδι
Ναι όντως! Εχει πολύ ωραίο στιχο, περιμένουμε την μετάφραση σου!
μεταφραση
ακομα θυμαμαι το πιανο
εκεινης της μικρης
που ηταν στη σεβιλλη
αρραβωνιαστικια του ναυτικου
ποτε δεν κοιμοταν τη σιεστα
μονη στην πολυθρονα της
ονειρευεται την αγαπη
που εφυγε στην κουβα
κι εκεινη η γυναικα παιζει πιανο
γραφουν τα λευκα της χερια
γραμματα αγαπης που πρεπει να γυρισουν
αχ παλιο καραβι
ποσο θα θελα να ηταν σταρι τα μαλλια σου όταν μπαρκαρες
να ηταν χιονι το μαντιλι που αντιο ελεγε
το διστιχο ενός πιανου φτανει ως τα μπαλκονια
ταξιδευουν οι γαλερες των καδρων του διαδρομου
κουνιεται η γαλερα στο ποταμι
κουνιεται με το θαλασσιο κυμα
ζητω η σεβιλλη
και τα πλοια που φευγουν για αντιλλες
ζητω η τριανα και τα πλοια που ερχονται από την αβανα
σιωπα το αρμονιο
πισω από τις κουρτινες ακουγεται το πιανο
τι γλυκα που το παιζει τωρα η αρραβωνιαστικια του ναυτη
οι πολυθρονες χορευουν τις habaneras τους
με το ρυθμο του μαονιου της αγριας φυσης και του ρουμιου
κι ανοιγει το μπαλκονι
τη λυπητερη σιεστα εκεινου του σαλονιου
αχ ναυτη αρραβωνιαστικιε και καπετανιε του λιμανιου μου
τι λευκα που είναι τα πανια της γαλερας σου
τι κρυφες οι λυπες του μαντιλιου μου
εφυγε για την κουβα
ας γυρισει
ας γυρισει από το ποταμι
αυτό το ζαχαρενιο διστιχο
κανει πιο γλυκεια την καρδια μου
Πολύ καλή μετάφραση, εύγε! Οι στιχοι πανέμορφοι! :-)